96 uur in de vulkanische landschappen van de Canarische Eilanden, tussen Lanzarote en Tenerife

Dag 1 - Aankomst in Lanzarote

Wat te doen op Lanzarote We zijn van plan om aan het begin van de middag te landen op Lanzarote (Arrecife, ACE) en onze huurauto op de luchthaven op te halen. We gaan meteen door naar de zuidpunt van het eiland, waar de Papagayo-kust verschillende prachtige stranden heeft.

Verlaat de hoofdweg LZ-2 voor Uga en sla linksaf de LZ-702 op, die door Las Casitas en Femès loopt. Je komt door Maciot, genoemd naar Maciot de Béthencourt, neef van Jean de Béthencourt, die het eiland in 1402 veroverde op Cau, en waarvan de huizen dateren uit deze periode, waaronder een gastenverblijf, Casa Rural Los Ajaches, waar Maciot volgens de overlevering zelf verbleef.

Aan de linkerkant liggen de bergen van het Nationaal Park Los Ajaches. Om de kust te bereiken, neem je bij de laatste rotonde aan het einde van Route 702 de onverharde weg links (rechtdoor rijd je Playa Blanca in, waar een groot aantal resorts ligt). Aan je linkerhand zie je het Hacha Grande-massief.

Het laatste deel van de onverharde weg, die toegang geeft tot de stranden, ligt in het park en je moet €3 per persoon betalen bij het tolhuisje om verder te kunnen. Maar je wordt beloond met een aantal prachtige stranden, waarvan Papagayo, dat een boog vormt omringd door twee rotsen, de beroemdste is. Playa Mujeres, iets noordelijker, is het langste (400 m).

Om onze tocht over het eiland voort te zetten, pikken we de LZ-2 op bij Playa Blanca en rijden we noordwaarts naar de Salines de Janubio. Deze zijn niet toegankelijk voor bezoekers, maar bieden een prachtig uitzicht vanaf de weg (er is parkeergelegenheid), met hun rechthoekige vormen en subtiele pasteltinten. Sla linksaf om de zoutmijn te omzeilen en neem de kustweg (LZ-703).

Deze schilderachtige weg biedt nog twee andere attracties: de site van Los Hervideros (Spaans voor "woeste golven"), waar de golven langs de lavarotsen breken. Dan, net voordat je het vissersdorp El Golfo binnenrijdt, de groene lagune van El Charcho de los Clicos. Deze lagune, verbonden met de zee via ondergrondse spleten, dankt zijn kleur aan de hoge concentratie van een bepaalde algensoort. Het groen vormt een opvallend contrast met het grijs van het vulkanische zand en het oker van de rotsen erboven.

El Golfo is de thuisbasis van een reeks visrestaurants. Waarschijnlijk geen echte gourmetadressen, maar wel kwaliteitsvis. Als je een fan bent van zonsondergangen, is het dankzij de ligging op het westen een geweldige plek om de zonneschijf onder de horizon te zien verdwijnen. Houd er wel rekening mee dat het tempo niet erg Spaans is: tegen 22.00 uur is het hier relatief verlaten en hebben sommige etablissementen hun deuren al gesloten.

La Geria

Misschien geniet je liever van het avondlicht in het binnenland, met tapas in een van de bodega's van La Geria. Hiervoor zijn we op de LZ2 gestapt - nog steeds hetzelfde - via de LZ-104, die door een lavaveld loopt. Een voorproefje van de landschappen van het Timanfaya Park aan de linkerkant. Avondlicht zou eigenlijk ideaal zijn om het te bezoeken, maar de laatste rondleidingen vinden om 17.00 uur plaats (18.00 uur in de zomermaanden), dus je zult tot de volgende dag moeten wachten.

Na Yaiza en Uga bereiken we dezelfde rotonde waar we de 702 namen, maar deze keer slaan we linksaf (noordwaarts) richting La Geria (LZ-30). Het landschap van La Geria is uniek voor Lanzarote en is het resultaat van het doorzettingsvermogen van boeren tegenover een meedogenloze natuurlijke omgeving.

Tussen 1730 en 1736 veranderde een reeks uitbarstingen het aangezicht van het eiland ingrijpend. Verschillende vulkanen ontstonden en bedekten meer dan een kwart van het oppervlak met lava. Hele dorpen, waaronder Timanfaya, dat zijn naam gaf aan het park, werden bedolven. Vandaag de dag is de zwarte grond van La Geria bezaaid met honderden halfronde holtes, gegraven door boeren op zoek naar landbouwgrond. Lage muurtjes(zocos) beschermen de kwetsbare wijnranken tegen de wind.

Stop bijvoorbeeld bij de bodega El Chupadero, die een prachtig uitzicht over het landschap biedt en 's avonds live muziek. Er is ook de bodega El Grifo, de oudste van het eiland.

Waar verblijf je op Lanzarote? De beste hotels, B&B's en villa's

Voor dit korte verblijf op Lanzarote geven we de voorkeur aan adressen die het landelijke karakter van dit vulkanische eiland weerspiegelen.

En voor wie toch de voorkeur geeft aan luxe accommodatie in een klassieke hotelomgeving is er het Melia Las Salinas, een groot resort met ook 9 Garden Villa's, elk met een eigen privézwembad van 20m2, een buitendouche en een Balinees bed, met een totale oppervlakte - binnen en buiten - van 500m² (ca. 500€ per nacht). Ook opmerkelijk: de zwembaden van het resort, ontworpen door César Manrique.

Paradisus van Meliá Salinas Lanzarote
Av. de las Islas Canarias, s/n, 35508 Costa Teguise, Las Palmas, Spanje

Dag 2 - De vuurbergen en de creaties van César Manrique

We beginnen de dag met een bezoek aan het Timanfaya Park, dat om 10 uur 's ochtends opengaat. Het hele Montañas del Fuego gebied is ontstaan door de eerder genoemde uitbarstingen uit de 18e eeuw, waardoor het een van de jongste landschappen ter wereld is.

De ochtend is ideaal, omdat de drukte dan nog beperkt is (je kunt dit programma ook andersom doen en om 17.00 uur aankomen voor het vertrek van de laatste rondleidingen). Een bezoek aan het park is alleen mogelijk via een bustour van 50 minuten. Dit is een beetje frustrerend, want hoewel we begrijpen dat dit kwetsbare milieu moet worden beschermd, hadden we toch graag even gestopt om dit adembenemende landschap te bewonderen zonder constant achter het glas van een bus te staan.

Gelukkig genieten we ook van een opmerkelijk uitzicht vanaf het gebouw, ontworpen door César Manrique (zie hieronder), waarin het restaurant en de boetiek El Diablo zijn gevestigd. Een van de bezienswaardigheden van deze plek is de natuurlijke oven waar kip en ander vlees worden gegrild voordat het in het restaurant wordt geserveerd. Als je hier luncht, zul je geen gastronomische maaltijden aantreffen, maar wel gematigde prijzen en een onovertroffen panoramisch uitzicht vanuit de ronde eetzaal.

Bij de ingang van het Timanfaya Park raden we je aan een kaartje te kopen dat geldig is voor 3 of 4 centros turisticos, omdat wevan plan zijn de dag voort te zetten met een bezoek aan de andere creaties van César Manrique. Deze in Lanzarote geboren kunstenaar (1919-1992) zette zich zijn hele leven in voor het behoud van het eiland door de uitbreiding van hotels en resorts te beperken tot enkele delen van het eiland en door de hoogte van gebouwen te beperken.

Hij stond dicht bij de surrealistische beweging en keerde terug naar Lanzarote na een verblijf in de Verenigde Staten (1964-1966) op uitnodiging van Nelson Rockefeller. Vanaf de jaren 1970 kwam zijn creativiteit tot uiting in een reeks verbazingwekkende architecturale projecten die opgingen in het landschap of natuurlijke elementen incorporeerden.

Eerste halte: de Jardín de Cactus. Neem de LZ-2 richting Areciffe en vervolgens de LZ1 naar het noorden. Dit juweeltje is Manrique's laatste creatie (1990), gevestigd op het terrein van een niet meer gebruikte steengroeve. Een trap brengt je naar beneden in een grote grijze holte, die doet denken aan een krater maar ook aan een gigantische versie van de holtes waar de Geria-wijnstokken groeien. Eenmaal binnen word je ondergedompeld in een vreemd universum dat wordt bevolkt door meer dan 7.000 cactussen. Meer dan 1000 verschillende soorten, waarvan we niet eens wisten dat ze bestonden, zijn vertegenwoordigd!

Terug op de LZ-1. Een paar kilometer verder naar het noorden, voorbij Punta Mujeres, liggen de nog verbazingwekkendere Jameos del Agua. De site is ontworpen rond een vulkanische tunnel waarvan de openingen - het resultaat van een gedeeltelijke instorting van het gewelf - een natuurlijke toegang vormen. Manrique heeft hier een bar-restaurant opgezet dat niet alleen overdag open is, maar ook 's avonds van donderdag tot zaterdag, met livemuziek.

In een klein ondergronds meer leven verschillende inheemse diersoorten, waaronder de verbazingwekkende doorzichtige blinde krabben die het symbool van de plek zijn geworden. Als we naar de andere kant van het meer klimmen, verlaten we de ietwat griezelige sfeer van deze ondergrondse wereld om een prachtig, smetteloos wit bassin te ontdekken waarvan het blauwachtige water veel gastvrijer is - althans voor mensen! Rita Hayworth, die Manrique had ontmoet tijdens haar verblijf in Amerika, zou het 8e wereldwonder hebben genoemd toen ze de plek ontdekte.

In feite beslaan de Jameos des Algua slechts een klein deel van deze kilometerslange vulkaantunnel! Slechts 1 km naar het westen (op de LZ-204) is de ingang van La Cueva de los Verdes, waar je een deel van de tunnel kunt bezoeken dat bestaat uit meer dan een kilometer aan boven elkaar liggende galerijen. De wanden van de grot zijn versierd met meerdere kleurschakeringen, waardoor het een bijzonder spectaculair uiterlijk heeft.

Als je de weg vervolgt, bereik je de laatste stop van de dag, de Mirador del Río. Het uitkijkpunt ligt op een rotsachtig voorgebergte (475 m) dat uitkijkt over de Chinijo archipel en werd door Manrique in de klif gebouwd. Een panoramische bar en een buitenplatform bieden een prachtig uitzicht op het naburige eiland La Graciosa.

Als je aankomt nadat de site is gesloten, of als je nog tijd hebt, kun je om de toegang tot de Mirador heen lopen (naar het oosten) naar de grote radioantenne. Ook vanaf hier geniet je van een oogverblindend panorama. De overblijfselen van militaire installaties dateren voornamelijk uit de Tweede Wereldoorlog, maar sommige dateren uit de Spaans-Amerikaanse oorlog van 1898.

Waar dineren?

Een van de beste plekken om te dineren op het eiland is La Tegala van chef-kok German Blanco. Of het panoramische restaurant Altamarde in het Arrecife Gran Hotel, de enige hoogbouw op het eiland.

Dag 3 - Vlucht naar Tenerife en ontdekking van het Teide Park

Tenzij je erg vroeg opstaat, nemen we waarschijnlijk genoegen met een ontbijt in de zon voordat we naar het vliegveld gaan en naar Tenerife vliegen - Binter Canarias vliegt rond 11 uur. We landen op Los Rodeos (Tenerife Nord, TFN) en gaan naar het Teide Park via de TF-24 weg, de Carretera Dorsal.

We bevinden ons al snel in het bos en het is moeilijk voor te stellen dat al deze bomen binnenkort plaats zullen maken voor een bijna volledig mineraal landschap. Maar de hoogte is nog steeds maar ongeveer 900 meter bij La Esperanza, terwijl het bijna 2.400 meter is bij de Caldera de Las Cañadas.

Bij Las Raíces, net na de splitsing (ongeveer 5 km na La Esperanza), biedt een bar/grill de mogelijkheid voor een lunchpauze tussen de bomen. De afgelegde afstanden zijn bescheiden, maar het tempo is uiteraard gematigd op deze bochtige weg.

En natuurlijk zijn er een paar stops om het uitzicht te bewonderen vanaf de verschillende uitkijkpunten langs de weg. De bekendste zijn die van Chipeque en Chimague, die vanaf dezelfde weg bereikbaar zijn en aan weerszijden van de bergkam liggen zodat je beide kanten van Tenerife kunt zien. Vanaf Chimague kun je het naburige eiland Gran Canaria zien, terwijl je vanaf Chipeque de vallei van La Orotava kunt overzien.

Als je het Teide park binnenkomt, zie je een aantal vreemde witte gebouwen op een heuvel. Dit is het Teide Astronomisch Observatorium, waar telescopen van astrofysische instituten uit verschillende landen staan. Het observatorium is open voor bezoekers, maar moet van tevoren worden gereserveerd (3 bezoeken per week, 's middags).

Een paar kilometer verderop, in El Portillo, vind je het bezoekerscentrum (sluit om 16.00 uur) en het startpunt voor verschillende wandelingen. De omvang van het natuurpark Teide, dat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staat, valt in feite samen met die van de gigantische caldera Las Cañadas. Een caldera is een cirkelvormige depressie veroorzaakt door het instorten van een vulkanisch bouwwerk.

De Las Cañadas caldera (cañada betekent "pas" in het Spaans, of "transhumance pad" in dit geval) werd ongeveer 160.000 jaar geleden gevormd. Tot op de dag van vandaag zijn er concurrerende theorieën over de oorsprong: een verticale instorting of een enorme zijwaartse aardverschuiving, vergelijkbaar met de aardverschuivingen die eerder de naburige valleien van La Orotava en Güímar vormden. Hoe dan ook, je hoeft geen geoloog te zijn om onder de indruk te zijn van deze landschappen die een fantasiefilm waardig zijn. Ze vormden ook het decor voor de film One Million Years B.C. uit 1966, met de sexy Raquel Welsh in de hoofdrol, en recenter voor Clash of the Titans (2010).

Stop na El Portillo bij Minas de San José, de plek van een oude puimsteengroeve die door de vulkaan Montaña Blanca is opgeblazen. Deze uitgestrektheid van grind in gele en lichtgroene tinten lijkt op niets anders en je zult je verbazen over de planten die hier en daar groeien, vooral als ze in de lente bloeien.

Het zal waarschijnlijk te laat zijn om de kabelbaan naar de top van de Teide te nemen (laatste beklimming om 16.00 uur), dus we stellen voor dat je de nacht doorbrengt in de Parador in het park en de Teide de volgende ochtend beklimt. Zo kun je van het park genieten in het avondlicht. Recht tegenover het hotel liggen de Roques de García, rotsformaties die een adembenemend uitzicht bieden op de vlakte van Ucanca. Eén rots vormt een natuurlijk platform dat uitnodigt tot selfies.

Je kunt de TF-38 blijven volgen tot aan de grens van het park of nog iets verder de Corona Forestal in gaan voordat je terugkeert: de bomen verschijnen weer als je afdaalt en vormen een bos waarvan het groen spectaculair afsteekt tegen de antracietkleurige grond. Het begin van de TF-21 naar Vilaflor biedt ook interessante uitzichten.

Als je in de Parador overnacht, kies dan voor de superior kamers of een Junior Suite, met balkon en uitzicht op de Teide. Op vrijdagavond om 22.30 uur organiseert het hotel astronomische observatiesessies. Er is ook een klein binnenzwembad (open van 8.00 tot 22.00 uur) en een sauna.

Parador de Cañadas del Teide
Las Cañadas del Teide, 38300, Santa Cruz de Tenerife, Spanje

Dag 4 - Teide kabelbaan en Masca weg

Neem vanochtend de kabelbaan naar 3.550 meter in 8 minuten (pas op voor harde wind, hij kan gesloten zijn - controleer dit de dag van tevoren). Het uitzicht vanaf het station is al spectaculair.

Om de top van de Teide (3.718 m) te bereiken, de hoogste van Spanje, moet je vanaf het bergstation te voet verder, maar dit is alleen mogelijk met een vooraf gereserveerde vergunning. Als alternatief kun je de eenvoudigere route zonder beperkingen nemen naar de Mirador de Fortaleza (ca. 25 min).

pparu na de vorming van de Caldera is de vulkaan Teide nu slapend. De laatste grote uitbarsting vond plaats op de nabijgelegen vulkaan Pico Viejo in 1798. De temperatuur is er duidelijk lager dan beneden en in de winter is Teide bedekt met sneeuw. Als je je dapper voelt, kun je besluiten om terug naar beneden te lopen, maar houd er rekening mee dat dit ongeveer 4 uur duurt. Neem in dit geval geschikt schoeisel en passende kleding mee.

Laat in de ochtend of vroeg in de middag verlaten we het park en gaan we naar het westelijke puntje van Tenerife, waar het Tenomassief ligt. Neem de TF-38 naar Chio en vervolgens de TF-375 naar Santiago del Teide. De TF-436, die door het dorp Masca loopt en door het Tenomassief slingert, is bijzonder schilderachtig.

Kort na Masca is de cafetaria van de Mirador de la Cruz de Hilda een ideale plek voor een pauze. Na de Mirador de Baracán, gelegen op de bergkam, daalt de weg af naar de El Palmar vallei. Eenmaal in de vallei is het minder spectaculair: als het laat is en je ervoor hebt gekozen om in de buurt van Guía de Isora of Costa Adeje te overnachten, kun je van de gelegenheid gebruikmaken om terug te keren.

Tot 1706 was Garachico (op deze foto van bovenaf gezien) een belangrijke haven waar Malvasia-wijn werd geëxporteerd. Maar een uitbarsting van de Montaña Negra, zo'n 8 km naar het zuiden, verwoestte een groot deel van de stad. Van de gebouwen die de uitbarsting overleefden, is het oudste het voormalige San Francisco klooster (1524). Aan de kust werd het Castillo San Miguel (1575), dat waakte over de haven en deze beschermde tegen piraten, ook gespaard door de lavastromen. De lavastromen verwoestten de haven volledig en maakten een einde aan de bloeiperiode van de stad. Tegelijkertijd creëerden ze natuurlijke zwembaden (foto), een zeer populaire attractie vandaag de dag. Een natuurlijke versie van de infinity pool.

Waar je kunt overnachten

Vlakbij Guía de Isora, ten zuiden van Playa San Juan, ligt het Ritz-Carlton Abama. Het is een groot resort met een eigen golfbaan en beschikt over verschillende restaurants, waaronder twee met een Michelinster: Kabuki (1*), dat wij hebben getest, en M.B. (2*), het restaurant van de beroemde Baskische chef-kok Martín Berasategui. Het hotel Ritz-Carlton Abama bestaat uit een hoofdgebouw, een "citadel" in Moorse stijl waar een aantal restaurants en een aantal kamers en suites zijn gevestigd, en een reeks villa's op de helling die naar de zee leidt. We raden je aan een kamer - of een suite - te huren in een van de villa's van Tagor: zo kun je genieten van de vele mogelijkheden die het resort biedt, terwijl je profiteert van een intiemere omgeving. Elke groep villa's heeft zijn eigen zwembad voor volwassenen, omringd door aangename tuinen. Vanaf 150€/nacht (kamers Citadelle) en 260€/nacht (kamers Villa Tagor).

Niet ver daarvandaan, naast Alcalá, biedt het RedLevel van GranMelia Palacio de Isora, een echt resort in een resort, ook zeer luxe kamers, waarvan sommige zelfs een terras met een jacuzzi hebben. Bovendien heeft het Red Level zijn eigen zwembad, naast het enorme zwembad in het hoofdresort. Het hoogtepunt: de Garden Villas (800€/nacht) bieden 600m² woonruimte, inclusief een privézwembad. Red Level kamers beginnen bij 200 euro per nacht.

Als u terugkeert naar Costa Adeje, zijn er nog twee andere mogelijkheden. De luxe Royal Garden Villas, ook gelegen naast een golfbaan. De 11 villa's, variërend in grootte van 140 tot 360 m², hebben allemaal hun eigen zwembad, naast een hoofdzwembad en een weelderige spa. Vanaf 300€ per nacht.

En het Gran Hotel Bahia del Duque in koloniale stijl, dat ook een duurdere reeks exclusieve villa's en een prachtige spa met thermaal circuit biedt. Vanaf €250 voor een kamer. Villa's vanaf €900.

Gran Hotel Bahia del Duque
Av. de Bruselas, s/n, 38660 Costa Adeje, Santa Cruz de Tenerife, Spanje

Dag 5 - Ontspan in het comfort van je eigen huis voordat je aan boord gaat van het vliegtuig

Laatste dag op de Canarische Eilanden, met een middagvlucht naar huis. Na de vorige drukke dagen kijken we ernaar uit om 's ochtends van het resort te genieten.

Vanuit de omgeving van Guía de Isora is het een half uur naar het vliegveld Reina Sofia van Tenerife Zuid (TFS) en 1u15 naar dat van Tenerife Noord (TFN). De meeste vluchten naar Parijs vertrekken vanaf dat laatste vliegveld.